Huis van Savoye
Het huis van Savoye (Casa Savoia) is een van de oudste adellijke families en een belangrijke in de geschiedenis van Italië. Sinds de oprichting in 1003 is het onder andere koning van Sardinië, Piëmont en het verenigd koninkrijk Italië geweest.
Oprichting van het huis
Humberto I was de oprichter van de adelijke familie. Door zijn verdienste aan de Duitse keizer Hendrik II kreeg hij stukken land waar onder andere Aosta, Wallis en het graafschap Savoye ondervielen. Vanaf toen was hij de beheerser van een groot aantal passen in de Alpen.
Uitbreiding en naam
De zoon van Humberto, Otto, trouwde met de dochter van Manfred II Olderik, die regeerde over onder andere Turijn en Asti. Vanaf toen had de familie van Savoye dus ook het gezag over de huidige regio Piëmont, waardoor hun macht flink vergroot werd. Toen ze later nog meer gebieden veroverden, werd de naam van de familie veranderd in Savoye (Savoia in het Italiaans). Savoye was een regio dat lag op in het alpengebied van wat nu tussen Italië en Frankrijk valt.
Band met Nederland
De familie Savoye was machtig in de 16e eeuw, maar had ook te maken met nog sterkere machten als Frankrijk, Spanje en de familie Habsburg. Het toenmalige hoofd van de familie Emmanuel Philibert verloor veel land aan Frankrijk en besloot zich in te zetten voor de Habsburgers en de koning van Spanje. Zo was hij een tijd de gouverneur van Filip II van Spanje in Nederland!
Sardinië
Zo'n tweehonderd jaar later koos het toenmalige hoofd van de familie Victor Amadeus voor de Habsburger in hun strijd met de Spanjaarden. Als beloning daarvoor kregen ze onder andere de macht over Sicilië. Deze moesten ze na 7 jaar alweer uit handen geven, maar in ruil daarvoor kregen ze in 1720 het eiland Sardinië tot hun beschikking. Dit eiland hebben ze vastgehouden tot de eenwording van Italië in 1861.
Eenwording
Die eenwording kwam tot stand toen Victor Emanuel II aan het hoofd van de familie stond. Hij streef al tijden naar een verenigd Italië, maar de Habsburgers werkte dit tegen. Toen zij Piëmont aanvielen, versloeg Emanuel II met hulp van de Fransen deze strijd en nam ook Lombardije in. Met de regio's Piemont, Sardinië en Lombardije stond hij nu sterk. Nadat Giuseppe Garibaldi in 1860-1861 het Koninkrijk der Beide Siciliën had veroverd, sprak de bevolking zich ook daar in een referendum uit vóór deelname aan een verenigd Italië.
Deze werd op 17 maart 1861 uitgeroepen met aan het hoofd Victor Emanuel II. Als dank voor de steun gaf hij de Fransen de macht over Nice én Savoye.
Einde van de Heerschappij
Na de tweede wereldoorlog - in 1946 - werd in na referendum afscheid genomen van de monarchie en daarmee kwam de 999 jarige heerschappij van huis Savoye tot een einde. De laatste koning van Italië was Umberto II. In de nieuwe grondwet van het land werd opgenomen dat geen enkele mannelijke troonopvolger van het huis Savoye het Italiaanse grondgebied meer mocht betreden. Deze wet werd in 2002 echter ongedaan gemaakt.
