De uitspraak van de woorden is een zeer belangrijk onderdeel van het leren van het Italiaans. Je kunt de grammatica nóg zo goed kennen en de woorden precies kunt uitschrijven, zolang je uitspraak niet goed is, zul je minder goed begrepen worden. Ook voor de cursus van Falo is de uitspraak zeer belangrijk, omdat het een zelfstandige cursus is, kan er niet gecontroleerd worden op de uitspraak. De uitleg hier moet je dus verder helpen!
Om de Italiaanse uitspraak een beetje te begrijpen, is het goed om te beginnen met het alfabet. In veel talen, waaronder het Nederlands, telt het alfabet 26 letters, maar In het Italiaans zijn er officieel slechts 21 letters. De letters J,K,W,X,Y ontbreken namelijk in hun alfabet. Deze letters worden lettere straniere genoemd. Je vindt hieronder een schema met de uitspraak van alle letters van het alfabet, inclusief deze ‘buitenlandse letters’. Zoals je misschien kunt zien, vallen de lettere straniere op. Het is geen klank, maar eerder een woord. Dat hebben wij in het Nederlands ook met de Y. Deze noemen wij ook de griekse IJ, de i-grec of de Ypsilon.
Overigens spellen de Italianen met behulp van Italiaanse plaatsnamen. Meer informatie daarover vind je in een apart artikel.
Nu je alle letters van het Italiaanse alfabet hebt gezien, wil ik even twee letters apart nemen: de C en de G. Hun klank is namelijk afhankelijk van de letter die erop volgt.
De C
Voor de klinkers a, o en u en voor alle medeklinkers heeft de c een k-klank. En bij de klinkers e en i klinkt de c als tsj. Zo zeg je voor cane (hond) [kaane] en voor incerto (onzeker) [ientsjeerto].
De G
Bij de G is er ook een verschil in klank. Wanneer de g wordt gevolgd door een van de klinkers a, o en u of een medeklinker, spreek je de G uit als als de G van het Engelse good. Bij de klinkers e en i klinkt het als dzj. Zo zeg je voor giraffa (giraffe) [dzjiraffa].
Het gaat bij beide letters dus alleen om de klinkers e en i. Dit is zeer belangrijk, want soms kun je voor veel verwarring zorgen wanneer je de woorden anders uitspreekt.
Veranderen van klank
Soms wil je van klank veranderen, bijvoorbeeld bij een vervoeging van een werkwoord. Dit kan je doen met de h of met de i. Door er een H tussen te stoppen ontstaat er een k-klank/good -klank en door er een i tussen te stoppen ontstaat er een tsj-/dzj-klank.
Bijvoorbeeld: Fabbrica (fabriek) -> Fabbriche (fabrieken)
Uitspraak Gli
Wat? Ja, deze lettercombinatie zul je in het Nederlands niet zo snel tegenkomen en Nederlanders weten dan ook vaak niet hoe ze dit moeten uitspreken, terwijl het eigenlijk helemaal niet moeilijk is : Lji. Zo spreek je Moglie dus uit als [mòljiee].
Uitspraak GN
Waar wij in het Nederlands de combinatie ‘NG’ veel kennen, gebruiken ze in het Italiaans met name de ‘GN’. Als je niet weet hoe je deze moet uitspreken, sta je ineens met je mond vol tanden. De lettercombinatie GN wordt in het Italiaans uitgesproken als nj. Castagne spreek je dan op dezelfde manier uit als in het Nederlands [kastanje].
Tenslotte de klemtoon; De klemtoon bij de Italiaanse woorden ligt in bijna alle gevallen op de op-een-na laatste lettergreep (uiteraard wanneer er meerdere lettergrepen zijn). Uitzonderingen zijn er helaas altijd. Deze kom je vanzelf tegen en moet je gewoon leren. In het geval van een accent, ligt de klemtoon vanzelfsprekend op die lettergreep.
Ik hoop dat je nu wat wijzer geworden bent over de Italiaanse uitspraak! Het lastigste zijn denk ik de uitspraak van de verschillende lettercombinaties. Zoek eens wat meer woorden op met deze combinaties en achterhaal hoe de Italianen deze uitspreken!